Jenos is back

Uit het dagboek van Jenos

Terug aangekomen in Mistgate. En het stinkt. Letterlijk. Waarom heeft de Wezel ook een kantoor bij de leerlooierij? Enfin. Plots staat daar Ulrike met een barbaar, die zijn mij komen zoeken. Ulrike beweert iets van voorspellende visioenen, ik weet nog niet wat ik erover moet denken. Ja, dat ze aanleg had voor magie wist ik. Maar boodschapper van de Goden? Ulrike? Ik ga ze moeten geloven want later op de dag krijg ik ook een visioen. Een naakte vrouw met oneindig zwart haar die mij haar zoon noemt. Maar ik weet wel zeker dat het mijn moeder niet is. Dus er is iets niet juist. Er stond nog volk voor de Wezel. Weggelopen uit het circus denk ik, gnoom, halfling en orc. Onduidelijk waarvoor ze de Wezel nodig hebben. Ik ben op mijn hoede.

Als we willen binnengaan stormt er een gestalte naar buiten. Zwarte baard, gewaad dat aan een priester doet denken. Gehaast. We gaan gewoon naar binnen, maar geen Wezel te vinden. Enkele geheime gangen later - de gnoom was heel goed op de hoogte van de achtergrond van de Wezel - vinden we zijn kantoor. Met lichtjes onrustwekkend nieuws. Borstkas opengerijt, hart op tafel gespijkerd met een dolk met magische symbolen er rond. In plaats van zijn hart een artefact, net als het mijne. Ik neem het mijne uit mijn rugzak om te vergelijken, beginnen ze plots te gloeien en wordt het lichaam levend. Ik zet al mijn magische krachten in en uiteindelijk winnen we het gevecht met de zombie. Gelukkig kan ik op mijn magie rekenen.

Er liggen religieuze teksten en aanwijzingen. Niemand raakt er helemaal wijs uit, we moeten een priester zien. De niet-mensen beweren een priester te kennen. Voor mij is het best, zo lang ik hen niet te lang moet beschermen. Ik word daar zo moe van... De barbaar neemt de bol van de Wezel mee, ik vind twee schriftjes. De dolk en het hart neem ik ook mee. De orc is gewond. Ulrike vertelt me dat ze meerdere visioenen over mij had, steeds met een wonde of gedood. Ik zeg dat ze zich geen zorgen moet maken over mij, ik weet wel dat ik onweerstaanbaar ben en moeilijk uit haar gedachten te verdrijven, maar dit begint me toch iets te gortig te worden. Ik zorg er even voor dat we heelhuids en zonder kleerscheuren bij dat schip raken en even later discussiëren we met een dwergen priester over de teksten.

Zij zijn vanaf heden de kinderen van Thor, Odin, Frigg en de heren van Asgard -- En alle Hoge Heren verboden kennis over de Eerste Oorlog. En zij werden door Hen geadopteerd, Opgevoed door Hun eigen kinderen. En alle kennis ging verloren. --

De Moeder baarde haar vier herauten. Vier bloedruiters die haar komst duidelijk maken. De dief, het orakel, de meester en het kind. Vier offers ontwaken Haar woede en heerschap over de wereld. Vier offers planten het zaad van de Ragnarok. Een voor een.

De priester weet te weinig. En ik denk eraan dat ik het artefact moet terugbrengen naar mijn vader. We spreken af dat we het artefact dat in de borstkas van de Wezel afgeven en ik het mijne hou. Prima voor mij. Moet de barbaar zijn bol afgeven. De schriftjes blijken magisch. Ik laat er een op het schip en eentje neem ik mee. Contact met die dwergen priester kan nog wel eens van pas komen. Of met de gnoom. We zien het wel.

Te huize Byron aangekomen schrikt iedereen van mijn rijkdom. Tsjah. Weten ze meteen met wie ze te maken hebben. Vader neemt de bol aan. En het hart. En de dolk. Kan hij uitzoeken wat daar mis mee is. Hij roept nog iets na als we weggaan... Nadenken hoe het komt dat we dezelfde goden als de dwergen hebben. Maar is dat niet normaal dan?

We zien het wel. En ik ga toch eens wat meer moeite doen om die spreuk van Protection against Evil te bemachtigen. Ik heb het gevoel dat we nog wat gaan tegenkomen.

Work in progress... Come back later ;-)

Aankomst in Nieuw Formosa

Wanneer de Gulden Griffioen Nieuw Formosa nadert, lijkt het schip eerst af te stevenen op een witte muur. De scheepsjongen, die er nog niet geweest was, keek bezorgd naar de kapitein. Die keek vastberaden voor zich uit, dus de scheepsjongen zweeg over zijn bezorgdheid dat er nergens wat te zien was. In volle vaart stevenden ze op de kliffen af. Langs links en rechts was al een rotsblok te zien, nauwelijks boven de waterspiegel, maar met Bent aan de boeg en Karel aan het roer leek het niemand wat te deren. De Griffioen kliefde door het water, en pas op het allerlaatste moment werden de zeilen gereefd, het anker uitgegooid en de trossen uitgeworpen. De Griffioen lag aan een houten aanlegsteiger, vlak voor de witte muur. "De muren van Nieuw Formosa!" riep Bent grijnzend naar de scheepsjongen die bijna even bleek als de muur zag.

Eenmaal aan land liep er een pad naar de witte muur, en pas toen was er een trap zichtbaar, die tegen de loodrechte rotswanden was aangebracht en steil naar boven liep. Nauwelijks een meter breed was de trap, en terwijl de passagiers zich afvroegen wie het snelst hoogtevrees zou krijgen, begon de bemanning met het uitladen van het schip. Alles werd naar een soort lift gebracht, een houten palet dat met een systeem van koorden en katrollen zonder problemen naar boven gebracht kon. Bijna aan de top liep de trap de rotsen in. De bovenste gedeelten van de kliffen deden blijkbaar dienst als vesting: elke bezoeker moest door een nauwe gang waar verschillende nors uitziende soldaten hen bekeken. Een voor een legden ze de bezoekers de regels uit:

-Geen getrokken wapens of magie op straat
-Geen zwervers en geen gebedel
-Geen loslopende beesten

Toen iemand protesteerde keek de krijger naar enkele collega's dichtbij, die dreigend rond de amokmaker kwamen staan. "Indien meneer klachten heeft kan hij bij Huize Rozendael terecht, indien meneer zich gewapend verzet zullen wij ingrijpen." De man nam snel vijf goudstukken en drukte die in de hand van de bewaker, hem ervan verzekerend dat hij geen problemen wilde met Huize Rodendael en dat hij hoopte dat dit genoeg was om het voorval te doen vergeten.

De stad, of wat voor stad zou moeten doorgaan, had veel meer weg van een militaire vestiging dan van een stad. Overal liepen gewapende Mensen en slechts zelden klonk een kinderstem. De atmosfeer was drukkend en overal weerklonk gerammel van wapens of kettingen. Spoedig zagen de passagiers en bemanningsleden van de Griffioen waarvan dit kwam: een kolonne van een dozijn werklieden, waarvan de helft Halflings en de andere helft een allegaartje van rassen, passeerde hen, allen met kettingen aan hun voeten en bewaakt door twee soldaten, die hen aanmaanden sneller te gaan. In het midden van de stad lag de lokale herberg, "De Eedbreker". De waard, de halfling Jeremias Platvoet, verwelkomt iedereen vriendelijk en overstelpt bezoekers met tips en weetjes over de stad.

Zo wijst hij iedereen die erom vraagt naar de belangrijkste plaatsen en handelaren van de stad:
-De smid, Brutus Van den Hove
-De juwelier, Magnus Waterschoot
-De handelaar, volgens zichzelf, "handelaar in alles wat loshangt", Frits de Bruin
-De antiquarius en lokale weetal, Gerolf Kallewaart
-De tempel van Nodens, onder leiding van Priester Gavin Leeuwerik
-Het hoofdkwartier van Huize Rozendael
-De Mithrilmijnen in het oosten
-De Haven onderaan de rotsen

(Nota: handelaren van een stad van dit formaat hebben goederen met als max. waarde 300gp)

Van hem leren de bezoekers dat de soldaten, in feite huurlingen van de grootste handelsgilde van IJzermonde, de laatste tijd enorm onrustig zijn. Verder gaan ook het geruchten de ronde dat er een warlock gesignaleerd is, en dat de gnollstammen zich voorbereiden op een aanval. Er is bovendien een moord gepleegd, een van de gasten van Huize Rozendael werd dood aangetroffen op zijn kamer.

Rassen van de Zeven Zeeën: Halflings

Voor een keer ga ik eens geen RP uitleg geven, maar zeggen wat mijn bedoeling is met een ras. Waar ik het op baseer en wat het doel ervan is. Wie zin heeft mag meedenken, dan wordt de wereld van de Zeven Zeeën weer wat gevuld.

Probeer zelf een definitie van een Halfling te geven. Meestal komen de volgende woorden terug: klein-irritant/opgewekt-feest-handig. De Halflings van de Kleine Eilanden komen daar helemaal mee overeen, en de harige voeten van de hobbits hebben ze ook. Stel je een bende zatte Ieren voor op St. Patrick's Day, inclusief groene kostuums, en je komt dicht bij wat een Halfling van de Kleine Eilanden is. Stel je dezelfde Ieren voor die in middeleeuws kostuum de Engelsen voor een zoveelste keer buiten stampen met veel minder geavanceerde wapens, en je weet waarom ik van de Halflings geen onderdrukt volk heb gemaakt.

Ze zitten op enkele eilanden, in een wereld waarin het enorm moeilijk is om van de ene zee naar de andere te gaan. Bovendien geven ze niet om economische of politieke macht, zoals IJzermonde al bewees. Als een stad "boomt", trekken de Halflings zich terug naar het platteland omdat ze een hekel hebben aan de drukte die het met zich meebrengt. De Halfling beschaving blijft dan ook een plattelandsbeschaving, waarin grote steden bevolkt en geregeerd worden door een samenraapsel immigranten (veel Mensen, Elfen, Gnomen, Dwergen en Half-elfen), en de Halflings in dorpen blijven. In het geval van IJzermonde betekent het opnieuw een uitbreiding, want de rassen die er zijn bijgekomen hebben meer plaats nodig dan de Halflings, zowel in ruimte voor elk individu als in ruimte van de stad. Dat zorgt op zijn beurt dan weer voor conflicten met boeren aan de rand van die steden, waarvan de meest extreme zich verenigd hebben in een gewapende groep.

De gewapende groep heb ik nog niet uitgedacht, maar moet iets als het IRA worden. De groep wil de Kleine Eilanden terug aan de Halflings geven, inclusief controle over de grote steden en vernietiging of verdrijving van alles wat niet Halfling is. Nee ze zijn niet enorm sterk, en ik weet ook niet of ik ze actief ga betrekken in de campaign. Maar in een omgeving waarin een samenleving voor uitdagingen staat als die van de Halflings, past een terroristische groep perfect. Voorstellen zijn welkom, zeker wat betreft naamgeving.

Veelal een collectie dorpen, dus als de Halflings zelf "geregeerd" worden is het door een dorpsoudste. Geen koningen, tovenaar-aanvoerders, geen mythische leiders. Behalve in noodgevallen als bij een inval, dan komen alle dorpsoudsten bij elkaar en kiezen ze een kampioen, die de Halflings mag aanvoeren in de strijd. De cavalerie, bestaande uit pony's, honden en in enkele extreme gevallen wolven worden van stal gehaald, de slingers gevuld, werpsperen, kortzwaarden en kortsperen geslepen, en de Halflings staan klaar om elke indringer buiten te gooien. Dat is tot nu toe één keer gebeurd. Enfin. Twee. Maar over de eerste keer willen ze niet spreken. De tweede keer ging het om een groep Noormannen, die snel en kundig buiten gewerkt werden. Maar dat is ook al vijfhonderd jaar geleden, net als de Slag van de Hoge Kaap, dus de Halflings en de Noormannen hebben het achter zich gelaten. Enkel Elfen zijn er nog altijd gevoelig voor, de lange levensduur zal er wat mee te maken hebben. Noormannen zelf hebben er nog nauwelijks herinneringen aan en vinden dat de Elfen niet moeten zagen en blij moeten zijn dat ze al lang niet meer plunderen.

Local/History kennis

Ik ga deze keer mijn nota eens bovenaan zetten... Nota van de dag: er staat overal wel basiskennis (tot vandaag dus), maar het is lang niet verplicht hoor. Ik geef het omdat ik graag schrijf en omdat het me fijn lijkt voor jullie wat meer te weten op voorhand.

IJzermonde

De stad IJzermonde werd gesticht door Halflings, maar is allang geen Halfling stad meer. De gunstige ligging, de beroemde tolerantie van de Halflings en de vele handelscontacten hebben de stad doen exploderen tot een smeltpot van culturen, rassen en talen. De IJzeren Mond, waaraan de stad zijn naam dankt, staat voor de gigantische IJzermijn waarrond de stad gebouwd werd. Door de uitvoer ervan en verkoop aan anderen werden de Halflings rijk en groeide de stad tot de grootste van de Kleine Eilanden. De stad is, door de bevolkingsexplosie, niet meer in handen van Halflings. De meesten zijn de drukte ontvlucht en genieten nu van hun rijkdom buiten IJzermonde. Tegenwoordig wordt de stad geregeerd door de Doge en de Senaat van IJzermonde, gevormd door de twaalf rijkste handelsgilden van de stad.

Nieuw Formosa

Deze stad is een strafkolonie van IJzermonde, waar veroordeelde misdadigers naartoe gestuurd worden om te werken in een van de vele mithralmijnen. Het concept van een strafkolonie alleen al bevalt vele Halflings niet, en het is dan ook enkel met de steun van de heersende Doge van IJzermonde dat de kolonie in stand blijft. Behalve de vele veroordeelden zitten er ook verschillende handelaren die proberen het monopolie van de stad op het mithral van Formosa te omzeilen door allerlei praktijken, en huurlingen of avonturiers die de mijnen komen beschermen tegen wilde dieren en lokale gnollstammen.

Religie: basiskennis

De goden van de Zeven Zeeën zijn geen kwestie van geloof en ongeloof. Ze zijn realiteit. Je weet dat ze er zijn, en je weet dat elke priester die je tegenkomt goddelijke magie bezit enkel en alleen omdat zijn godheid die hem geeft. Hoeveel goden er zijn, geen idee, en in elke Zee zijn er andere goden. Dwergen en Noormannen hebben Thor en Freya, Halflings kennen Belenos en Toutatis, Elfen aanbidden Artemis en Ares, en zo heeft elk volk wel zijn eigen goden. In elke cultuur zijn er verhalen dat een of andere godheid zich liet zien, en elk volk heeft een of meerdere magische relikwieën die volgens de priesters goddelijke machten hebben.

Elke cultus verschilt, en elke god heeft andere verwachtingen van zijn volgelingen. Zo vraagt de Oosterse God Izanagi-no-Mikoto zijn volgelingen om elk leven te sparen opdat ze het leven kunnen voortzetten en er elke dag 1500 mensen geboren kunnen worden, terwijl Thor zijn volgelingen vraagt om het kwade actief te bestrijden en dus te doden. Ook geschillen tussen goden zijn beroemd, zoals bijvoorbeeld de eeuwige strijd tussen de Olympische goden van de elfen en de Titanen van de orcs. Echter, alle goden zijn ondergeschikt aan de Creator. Hij is de enige God die geen volgelingen heeft en zelfs weigert, om een gemeenschappelijke opstand van de andere goden te vermijden, het enige wat zijn ondergang kan betekenen.

Verder kan het de Creator niets schelen wat stervelingen uitvoeren. Hij kijkt toe op de strijd tussen de goden en grijpt in als het noodzakelijk is. Zo trok hij bijvoorbeeld de goddelijke status van de reuzen in Mitgard in nadat de Asen, goden van Dwergen en Noormannen, hen hadden verslagen in de strijd, met uitzondering van Loki. Sommigen zeggen (of hopen) dat de Titanen van de Orcs eenzelfde lot beschoren is, maar deze strijd is nog lang niet beslecht. De goden zelf nemen actief deel aan het leven in de Zeven Zeeën, met als doel zo veel mogelijk volgelingen te vergaren. Hoe meer levende volgelingen, hoe sterker een god is.

De Creator moedigt dit principe aan, en heeft een gruwelijke straf ontworpen voor zij die bewust afstand nemen van de goden: hij ontwierp voor hen de Muur van Ongelovigen. In normale omstandigheden reist een overleden ziel naar de dimensie van zijn of haar godheid. Ongelovigen, of zij die te hard zijn afgeweken van de leer van hun gekozen god, belanden in de Muur van Ongelovigen. Deze muur scheidt de goddelijke dimensies van elkaar, waardoor zij die zich eenmaal bij hun godheid gevoegd hebben, er nooit meer weg kunnen.



Opnieuw een kleine nota... Omdat dit een iets moeilijker concept was als de geografie, heb ik geprobeerd om zo praktisch mogelijk te werk te gaan en concrete voorbeelden te geven. Het is niet de bedoeling dat je veel weet over andere goden als die van je eigen ras, wel dat je weet hoe het werkt en hoe het op jouw pantheon van toepassing is. Als je vragen hebt of er iets onduidelijk is, vraag gerust.

Geografie: basiskennis

Kaart van de vijf bekende Zeeën en hun landen, door Andreas.

De wereld van de Zeven Zeeën bestaat uit, het zal niet verbazen, zeven grote zeeën waarin telkens een eilandengroep of een continent ligt. Vele zeelieden van allerlei rassen zijn al op zoek gegaan over het water naar een Achtste Zee, maar weinigen zijn van een dergelijke zoektocht teruggekomen. De Zeeën worden gescheiden door lange lijnen rotsformaties, en men kan pas van de ene Zee naar de andere als men een doorgang gevonden heeft in de rotsformaties. Deze oversteek van ene zee naar de andere is dan ook zeer gevaarlijk en wordt zelden uitgevoerd zonder een kundige kapitein en een stevig schip.

Vrij centraal gelegen, lichtjes naar het Westen, ligt de Groene Zee met daarin de Kleine Eilanden, een eilandengroep oorspronkelijk bevolkt door Halflings. De eilandengroep is momenteel het economische centrum van de Zeven Zeeën, en vele schepen maken een reis naar een van de handelssteden, of het nu IJzermonde, Nieuw Formosa of een andere grootstad is. Dit maakt de Kleine Eilanden dan ook een uitgelezen doelwit voor piraten, zeerovers en ambitieuze zeerassen.

Ten noorden van de Groene Zee ligt de Noordzee, met daarin het continent Mitgard. Het is de thuishaven van Dwergen en Noormannen, en staat bekend om zijn grote ijsvlakten, diepe fjorden en enorme bergen. De kusten worden bevolkt door Noormannen, het binnenland door Dwergen ondergronds en reuzen bovengronds.

Ten oosten van de Groene Zee ligt de Wereldzee, een zee waarvan iedereen dacht dat zij het centrum van de wereld vormde, tot de ontdekking van de Nieuwe Zeeën (de zesde en zevende Zee). In de Wereldzee ligt het continent Eregion, geboorteplaats en thuis van elfen en orcs, hoewel deze twee een bittere strijd op overleven voeren. Het is een land van uitgestrekte bossen in het zuiden en grote vlaktes in het noorden. De twee worden gescheiden door grote moerassen, waarin dikwijls doden van een van de vele veldslagen tussen orcs en elfen tot leven komen.

Nog verder oostwaarts ligt de Rode Zee met daarin twee grote eilanden, Shiroshima en Kuroshima. De Rode Zee dankt zijn naam aan de Zeeslag van de Hoge Kaap, een zeeslag die werd uitgevochten tussen Noormannen en Elfen vlakbij de doorgang tussen de Rode Zee en de Noordzee. De Noormannen wonnen die slag, en sindsdien weigeren veel Elfen om nog te varen, en hebben de zee de Rode zee genoemd naar het verspilde bloed. Op het eiland Shiroshima wonen de Oosterlingen, een mensenstam waarover zeer weinig bekend is. Het eiland Kuroshima staat bekend als het land van de schimmen en schaduwen, bevolkt door geesten en natuurgoden.

Ten zuiden van de Wereldzee ligt de Dode Zee. Zowel elfen als dwergen, halflings en orcs geloofden dat de geesten van hun doden naar het zuiden zouden gaan. Dit werd geloofd omdat de meeste zeeën een stroming zuidwaarts kennen. Sinds de ontdekking van het continent Andalus, waar onder andere gnomes wonen, bleek dit niet te kloppen, al bleef de naam in gebruik.

Over de Zesde en Zevende Zee is heel weinig bekend. Ze zijn nog maar net ontdekt en zeevaarders zijn druk bezig ze in kaart te brengen. De wildste verhalen gaan de ronde, maar er is nog erg weinig waarheid. Enkele waaghalzen proberen verder te varen en zoeken de Achtste Zee, maar tot heden is geen van hen teruggekeerd.



Misschien nog een klein woordje uitleg erbij. Bij het maken van deze wereld heb ik bewust gekozen om heel klassiek/cliché te werk te gaan, veel te lenen en maar af en toe kleine wijzigingen aan te brengen aan de typische fantasy. "Geografie: basiskennis" slaat erop dat dit kennis is die al jullie personages ongeveer wel weten en dus mogen gebruiken.